Monday, January 18, 2010

ထြက္ေပါက္


ႀကိဳးဆြဲတန္းလန္းခ်လွ်က္ေသဆံုးေနသူတစ္ဦးကိုေလာေလာလတ္လတ္ၿမင္ေတြ႕ခဲ႔ရသူအဖို႔မည္မွ်ေႀကာက္ရြံ႕
တုန္လွဳပ္ေနမည္ဆိုသည္ကိုေတြးႀကည္႔စရာပင္မလိုေခ်။သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးသည္လည္းေခၽြးေစးမ်ားၿဖင္႔ေပက်ံလွ်က္ဆတ္ဆတ္တုန္၍
ေနေလသည္။ႀကိဳးဆြဲတန္းလန္းခ်လွ်က္ေသဆံုးေနေသာ အေလာင္းေကာင္ႀကီးကိုသူသည္ လြန္ခဲ႔ေသာမိနစ္အနည္းငယ္ခန္႔က အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲတြင္ေတြ႕ခဲ႔ရေသာေႀကာင္႔ၿဖစ္သည္။သူ၏မ်က္စိထဲတြင္လည္းထိုၿမင္ကြင္းကိုယခုထိေဖ်က္ဖ်က္၍မရေသးေခ်။
ပိုမို၍ေၿခာက္ခ်ားေစရေသာအေႀကာင္းအရင္းမွာအိမ္တစ္လံုးထဲတြင္သက္ရွိဟူ၍သူတစ္ေယာက္တည္းရွိေနၿခင္း၊
အၿပင္ဖက္တြင္မိုးသည္းထန္စြာရြာသြန္း၍ မိုးၿခိမ္းသံမ်ားႏွင္႔ဆူညံေနၿခင္းမ်ားပင္တည္း။ သို႔ရာတြင္သူသည္လြန္ခဲ႔ေသာမိနစ္ပိုင္းကပင္ေသဆံုးသူႏွင္႔အတူ ဧည္႔ခန္းထဲရွိကုလားထိုင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ
ရယ္ေမာစြာၿဖင္႔စကားေၿပာခဲ႔ၾကေသးသည္ထို႔အတြက္လည္းသူ႔စိတ္ထဲတြင္ေႀကာက္လန္႔မွဳ႕ႏွင္႔အတူအံ႔ႀသမွဳ႕မ်ားစြာတို႔လည္းပါ၀င္ေန၏။
ၿဖစ္ေပၚေနေသာအေၿခအေနမ်ားေႀကာင္႔အိမ္ၿပင္ကိုထြက္၍လူတစ္ဦးဦး(သို႔)သက္ဆိုင္ရာသို႔အေႀကာင္းႀကား
အကူအညီေတာင္းရန္္ႀကံစည္ခဲ႔ေသး၏။သို႔ရာတြင္မေအာင္ၿမင္ခဲ႔ေခ်၊ထြက္ေပါက္ဟူ၍တစ္ခုတည္းသာရွိေသာ
ယခုလိုအိမ္မ်ိဳးအတြက္ထိုထြက္ေပါက္တံခါးကိုခတ္ထားသည္႔ေသာ႔ကိုမရရွိႏိုင္ပဲႏွင္႔ သူသည္အိမ္ၿပင္သို႔ထြက္ရန္အေၿခအေနမရွိေပ။
ထိုတံခါးေသာ႔မွာအၿပင္သို႔သြားေနသည္႔သူ႔အစ္ကိုထံတြင္္ပါသြားခဲ႔ၿပီၿဖစ္ေႀကာင္းကိုသူသိထားႏွင္႔ၿပီၿဖစ္၏။
သို႔ရာတြင္ယခုခံစားေနရေသာအၿဖစ္အပ်က္မ်ားကိုေတာ႔သူ႔အစ္ကိုလည္းလံုး၀သိရွိသြားၿခင္းမရွိေသးေခ်၊
တံခါးကိုရုိက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီး၍ အိမ္ၿပင္သို႔ထြက္ရန္ႀကိဳးစားခဲ႔ေသာ္လည္း ခိုင္ခံ့ေသာသံတံခါးတစ္ခုကို ယခုလိုရိုက္ဖ်က္ခဲ႔သည္႔အတြက္ ရရွိသည္႔ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္မႈမွာသူ႔အတြက္အခ်ည္းအႏွီးၿဖစ္ခဲ႔ရ၏။ထိုလုပ္ရပ္မ်ားထက္အရင္ေစာ၍တယ္လီဖုန္းရွိရာသို႔သူသြားခဲ႔ေသး၏၊
ဖုန္းၿဖင္႔ဆက္သြယ္၍တစ္စံုတစ္ေယာက္ထံသို႔အကူအညီီေတာင္းရန္ၿဖစ္သည္၊သို႔ရာတြင္စားပြဲေပၚရွိဖုန္းသည္လိုင္းပ်က္ေနခဲ႔၏၊
ဘာသံမွမႀကားရေခ်၊တိုက္ခတ္ေနေသာေလၿပင္းေႀကာင္႔ သစ္ကိုင္းတစ္ခုခုက်ိဳးက်၍ တယ္လီဖုန္းလိုင္းႀကိဳးကိုထိခိုက္မိၿပီး ဖုန္းႀကိဳးၿပတ္ေတာက္သြားသည္ဟုလည္းထင္မိ၏။ယခုလိုမိုးသံေလသံမ်ားႏွင္႔ဆိုပါကအိမ္ထဲမွေန၍ အသံကုန္ဟစ္ကာ
အကူအညီေတာင္းလွ်င္လည္းေနာက္ဆံုးသူသာလွ်င္အသံ၀င္သြားႏုိင္၍ အနီးအနားရွိအိမ္မ်ားမွမိုးသံေႀကာင္႔ သူ႕အသံကိုၾကားႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။
အဆက္မၿပတ္သည္းထန္စြာရြာသြန္းေနေသာမိုးကိုလည္း ပါးစပ္မွက်ိန္ဆဲေရရြတ္ေနမိ၏။
မည္းေမွာင္ေနေသာညတစ္ည၊ထစ္ခ်ဳန္းစြာရြာသြန္းေနေသာမိုးသံေလသံမ်ားထဲမွလွ်ပ္စီးလက္လိုက္ေသာ
ေႀကာင္႔အိမ္အၿပင္ဖက္တြင္လင္းခနဲၿဖစ္သြား၏ထိုအလင္းေရာင္ထဲတြင္သူေတြ႕ခဲ႔ရေသာအေလာင္းေကာင္ႀကီး၏မ်က္ႏွာကိုရုတ္တရက္
ၿမင္လိုက္ရသလိုစိတ္ထဲတြင္ ခံစားရလိုက္၏။တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ကိုေတာ႔ သူကိုယ္တိုင္ ေ၀ခြဲ၍မရေသးေခ်။အခန္းထဲ၌ရွိေသာ
အေလာင္းေကာင္ႀကီးသည္ မည္သည္႔နည္းႏွင္႔မွ် ၿပန္လည္ရွင္သန္ထေၿမာက္ကာ အိမ္ၿပင္သို႔ေရာက္မလာႏိုင္္ေခ်၊
သို႔ရာတြင္လွ်ပ္စီးတစ္ခါလက္လိုက္တိုင္း သူ၏မ်က္လံုးအစံုကို ပိတ္ထားမိ၏။ ထိုအလင္းေရာင္ထဲတြင္ ႏႈတ္ခမ္းမွေသြးစမ်ား၊
သာမာန္ထက္ပို၍ၿပဴးထြက္ေနေသာမ်က္လံုးမ်ား၊အၿပင္သို႔ရွည္လွ်ားစြာထြက္က်ေနေသာလွ်ာတစ္ခုႏွင္႔ႏွာေခါင္းထဲမွၿမင္မေကာင္း
ေအာင္ထြက္ေနေသာ ေသြးမ်ားၿဖင္႔ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာမ်က္ႏွာႀကီးတစ္ခုကို ေတြ႕ၿမင္ေနရေသာေႀကာင္႔ပင္။
ေႀကာက္စိတ္မ်ားသည္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၀င္ေရာက္လွ်က္ရွိေနသည္၊ အိမ္အၿပင္သို႔ထြက္ရန္ႏွင္႔ တယ္လီဖုန္းကိုအသံုးၿပဳ၍အကူအညီေတာင္းရန္ အစီအစဥ္တို႔မွာလည္းသူ႔အတြက္မေအာင္ၿမင္ခဲ႔ေပ၊ထို႔အတြက္လည္းသူသည္ အၿပင္မွၿပန္လာမည္႕ သူ႔အစ္ကိုၿဖစ္သူအား ေစာင္႔ဆိုင္းေနၿခင္းသာလွ်င္အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ထိုသို႔ေစာင္႔ေနခ်ိန္အတြင္း အေႀကာက္လြန္၍ သတိလစ္မသြားေစရန္သာ သူ႔ကိုယ္သူ အေႀကာက္လြန္၍ သတိလစ္မသြားေစရန္သာ သူ႔ကိုယ္သူ ဂရုစိုက္၍ ေနရေတာ႔မည္။ အခ်ိန္ႏွင္႔အလိုက္စကၠန္႔တိုင္း လႈပ္ရွားမႈမ်ားေႀကာင္႔ ၿဖစ္ေပၚလာေသာ အသံတိုင္းသည္လည္း သူ႔အတြက္ ေႀကာက္မက္ဖြယ္ရာမ်ားပင္ ၿဖစ္ေန၏။သစ္ကိုင္းခ်င္းပြတ္တိုက္သံ၊မိုးၿခိမ္းသံ၊ဖားၿပဳတ္တစ္ေကာင္၏ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္သံ တို႔ကို ႀကားလိုက္တိုင္းသူ႔ကိုယ္သူ အေႀကာက္လြန္၍ သတိလစ္ေမ႔ေၿမာမသြားေစရန္အထူးသတိထား ေနရ၏။ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ႏွင္႔ ေသေနေသာ ထိုအေလာင္းေကာင္ႏွင္႔ ယခုကဲ႔သို႔ အိမ္တစ္လံုးထဲတြင္ဆက္လက္ေနရန္ခံႏိုင္ရည္သတၱိမ်ား သူ႔တြင္မရွိေတာ႔ေခ်။
အတူေနလိုစိတ္လည္းမရွိေခ်။ အၿပင္သို႔ထြက္သြားရာမွၿပန္လာမည္႔သူ႔အစ္ကိုအား ယခုခ်က္ခ်င္းေရာက္လာေစခ်င္၏။
ၿမန္ၿမန္ၿပန္လာရန္လည္း စိတ္ထဲမွ ဆုေတာင္းေန၏။တိုင္ကပ္နာရီမွ စကၠန္႔ လိုက္၍ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံထက္သူ၏ ရင္ခုန္သံ ေတြက ပို၍ၿမန္ေနၿပီလားမသိေတာ႔။
အိမ္တံခါးကိုခတ္ထားသည္႔ေသာ႔အား အၿပင္ဖက္မွေန၍ ဖြင္႔လိုက္ေသာအသံကို ရုတ္တရက္ႀကားလိုက္ရ၏၊ ေသခ်ာသည္မွာေတာ႔သူ႔အစ္ကိုၿပန္လာသည္သာလွ်င္ၿဖစ္မည္၊အားတက္မႈတို႔ၿဖင္႔တံခါးရွိရာသို႔လွ်င္ၿမန္စြာေၿပးလႊား၍သြားလိုက္၏။
အေမွင္ထဲတြင္တံခါးကိုလူတစ္ေယာက္ဖြင္႔ေနသည္ကိုမသဲမကြဲၿမင္ေနရ၏သို႕ရာတြင္တံခါးကိုဖြင္႔၍၀င္လာေသာသူမွာသူ႔အစ္ကိုပင္ၿဖစ္ရ
မည္မဟုတ္ေလာ၊ထို႔အတြက္ပို၍ေသခ်ာေစရန္ တံခါး၀အနီးရွိမီးခလုတ္ကိုဖြင္႔လိုက္၏။လင္းလာေသာမီးလံုး၏အလင္းေရာင္
ထဲတြင္သူေတြ႔လိုက္ရသည္မွာ သူယံုႀကည္ထားသလို အၿပင္မွၿပန္လာေသာသူ႔အစ္ကိုမဟုတ္ေခ်။ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ရွိေသာ
ေသြးခုန္ႏွဳန္းမ်ားရုတ္တရက္ရပ္တံ႔သြား၏၊လိပ္ၿပာလြင္႔ထြက္သြားသလိုလည္း တၿပိဳင္နက္ခံစားလိုက္ရ၏။သူ႔မ်က္စိကိုပင္ သူမယံုခ်င္ေတာ႔၊“မဟုတ္ပါေစနဲ႔”ဟုလည္းစိတ္ထဲမွ ဆုေတာင္းလိုက္၏ ။သူအိပ္မက္မက္ေနၿခင္းမဟုတ္။ ဤသို႔ဆိုပါက အခန္းထဲရွိႀကိဳးဆြဲခ်လွ်က္ ေသေနေသာ အေလာင္းေကာင္သည္ မည္သည္႔နည္းႏွင္႔မွ်ၿပန္လည္ရွင္သန္၍ အိမ္တံခါးကိုအၿပင္ဖက္မွလာဖြင္႕ႏိုင္စရာအေႀကာင္းမရွိေခ်၊ လြန္ခဲ႔ေသာမိနစ္အတြင္းကရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ႏွင္႔ေသေနေသာ
သူ႔သူငယ္ခ်င္းသည္သူ႕အားေႀကာက္မက္ဖြယ္မ်က္လံုးအစံု ႏွင္႔စူးစိုက္၍ႀကည္႔ေန၏။သူသည္လည္းအသက္မရႈမိေတာ႔ပဲ ထိုအေလာင္းေကာင္ႀကီးအားၿပန္လည္၍ႀကည္႔ေနမိသည္။သူ႔ကိုယ္သူအသက္ပင္ရွိေသးရဲ႔လားဟူ၍ သတိမထားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ၿဖစ္ေန၏၊
လက္ရွိခံစားေနရေသာအၿဖစ္အပ်က္တို႔အား အိပ္မက္ပင္ၿဖစ္ပါရေစဟုလည္းစိတ္ထဲမွဆုေတာင္းလိုက္သည္ကိုေတာ႔ သတိရလိုက္ေသး၏။ သူေမ႕ေၿမာသြားၿပီလားမသိေတာ႔ေခ်။
ထိုစဥ္တစ္အိမိလံုးမီးမ်ားေမွာင္သြား၏၊ရုတ္တရက္မီးၿပတ္သြားၿခင္းၿဖစ္ေပလိမ္႔မည္။
တို႔အတြက္သူသည္ video ႏွင္႔ Tv ခလုတ္ကိုထိုင္ရာမွထပိတ္လိုက္၏၊တၿပိဳင္နက္ဆိုသလို အိမ္တံခါးေခါက္သံႀကားလိုက္ရ၏၊
သူတံခါးဖြင္႔ေပးလိုက္ေသာအခါ အၿပင္မွၿပန္လာေသာသူ႔အစ္ကိုအားေတြ႕လိုက္ရသည္။
( အေမွာင္ထဲမွ သူ႔အစ္ကိုသည္ သူ႔အားၿပံဳး၍ႀကည္႔ေန၏ )

၁၂၊ေသာႀကာ၊ ေမလ၊၁၉၈၉ ခုႏွစ္

Thursday, January 7, 2010

....အတြင္း၌ကၽြန္ေတာ္သည္



အနံ႔...အနံ႕
ဟုတ္တယ္....အနံ႕တစ္ခုရတယ္။
မဟုတ္ဘူး...ႏွစ္မ်ိဳး....
သံုးမ်ိဳး...
အေမႊးတိုင္နံ႕....ပန္းနံ႕....
မဟုတ္ေသးဘူး။
ဘာအနံ႕လဲ....ခင္ဗ်ားတို႕ေရာရႀကလား..
အား.........
ဖယ္လိုက္ၾကစမ္းပါ....
ငါ႔ကိုဘာေတြနဲ႕ဖိထားၾကသလဲ....
ငါေနရတာတမ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္...ဘယ္လိုမွန္းလဲမသိဘူး....
ဖိထားတာေတြရွိရင္ ဖယ္လိုက္ၾကပါ....
ေမွာင္လည္းေမွင္ေနတယ္.....
ဟုတ္တယ္.....
ငါ႔ကိုဘာေတြနဲ႕ဖံုးထားသလဲ...ငါ႔အေပၚကိုဘာေတြနဲ႕မ်ားဖိထားၾကသလဲ....
ငါ႔အၿမင္အာရုံထဲမွာအေမွင္ထုႀကီးလိုပဲ....
ေမွာင္ေနတာ...ဟုတ္တယ္...
လံုး၀ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနတာလဲမဟုတ္ဘူး....
အေမွာင္ထဲမွာေတာ႔ လင္းေနသလိုပဲ....
ေမွာင္ေနေပမည္႔...အဲဒီအေမွာင္က အလင္းေရာင္ထဲမွာ....
အဲဒါေၾကာင္႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ဳပ္ၿမင္ေနရတာေပါ႔......
“ခင္ဗ်ားတို႔” ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေၿပာတာမဟုတ္ဘူး....
သူတို႔ကို...သူတို႔ကိုေၿပာတာ...သူတို႔ကို...
“သူတို႔ ”ဆိုတာ...လူေတြေလ....
လူေတြ...လူေတြ....
ဟိုး......ေရွ႕နားမွာ.....
“မလာဘူး”.....“မလာဘူး”.....
ငါ႔ကိုလွမ္းေခၚမေနၾကပါနဲ႔......
ခင္ဗ်ားတို႔ဆီကိုက်ဳပ္လာဖို႔..ၾကားမွာေရၿပင္က်ယ္ႀကီးတစ္ခုရွိေနတယ္....
ဟုတ္တယ္....ေရၿပင္က်ယ္ႀကီး.....
ခင္ဗ်ားတို႔ဆီကို က်ဳပ္မလာခ်င္ဘူး......
လာဖို႔ဆႏၵလည္းမရွိဘူး.....
ႀကားထဲမွာလည္း ေရေတြနဲ႔.....
ေရေတြ.....ေရေတြ....
ေရ....ေရေပးပါ .....
အေမ....အေမေရာ ဟင္......
သား.....ေရေသာက္ခ်င္တယ္အေမ.....
သားကိုေရတိုက္ပါ......ေရတိုက္ႀကပါ....
တိုက္ႀကပါ.....
တိုက္မသြားပါနဲ႔.....မတိုက္လိုက္ပါနဲ႔.....
က်ဳပ္စားပြဲေပၚက.....စာအုပ္ပံုကို....
အဲဒီအထဲမွာ......
က်ဳပ္ေရးလက္စကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္....
ကဗ်ာစာရြက္ အပိုင္းအစေတြလည္းရွိတယ္....
ဗလာစာရြက္နဲ႔.......ဗလာစာရြက္ေတြေပၚမွာေရးထားတဲ႔ကဗ်ာေတြ...
အဲဒီစာရြက္ေလးေတြေပ်ာက္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ.....
ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း ေၿပာေနတာမႀကားသလိုပဲ......
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုက်ဳပ္ေၿပာေနတယ္ေလ.....
“ခင္ဗ်ားတို႔” ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေၿပာတာ....ခင္ဗ်ားတို႔.....ခင္ဗ်ားတို႔....
ဟိုလူေတြကိုေၿပာတာ မဟုတ္ဘူး......
သူတို႔ကိုလွမ္းေၿပာလို႔လဲ မရပါဘူး.....ႀကားထဲမွာေရၿပင္က်ယ္ႀကီးခံေနတာ........
ဟုတ္တယ္....လွမ္းေၿပာလို႔မရဘူး.....
ခပ္လွမ္းလွမ္းကအသံတစ္ခု......က်ဳပ္နားထဲမွာ....
ဟိုး....အေ၀းကလာတဲ႔အသံပဲ....
တိုးလိုက္...က်ယ္လိုက္ ၿဖစ္ေနတယ္.....
မႀကားတစ္ခ်က္...ႀကားတစ္ခ်က္နဲ႔....
ဟင္......ငိုသံ...ငိုသံ....
ငိုသံသဲ႔သဲ႔.....တိတ္တိတ္ေလးႀကိတ္ၿပီးရွုိက္ေနတာ.....
မဟုတ္ဘူး....မဟုတ္ဘူး
လူေတြစကားေၿပာေနႀကတဲ႔အသံေတြ.....
ဟင္.....တရားသံပဲ.......
ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးရဲ႕...... တရားသံ.........
ဟုတ္တယ္.......
ဘုန္းႀကီးတရားသံ.......
တရားသံ......
အို......
ဒါဆို......ငါ....ငါ....

ထို႔ေနာက္ကၽြန္ေတာ္သည္........

(ရက္သတၱပတ္ႀကာေသာေန႔တြင္ ထိုသူ၏အိမ္၌ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ပါသည္။)

၁၆.၁.၁၉၈၉

Friday, January 1, 2010

၂၀၁၀ဆုမြန္ေကာင္း

“၂၀၁၀ဆုမြန္ေကာင္း”
၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးမွစ၍..........
လြယ္ကူေသာအက်င္႔၊လွ်င္ၿမန္ေသာအသိတို႔ၿဖင္႔ မဂ္ဥာဏ္၊ဖိုလ္ဥာဏ္တို႔ရရွိကာ.....
ယခုဘ၀မွစ၍နိဗၺာန္သို႔မ်က္ေမွာက္ၿပဳႏိုင္ၾကပါေစ.....
တရားထူးတရားၿမတ္မ်ားရရွိႏိုင္ၾကပါေစ.......
ကမၻာသူကမၻာသားအားလံုး၊ၿမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ....
(သတၱ၀ါမွန္သေရြ႕တရားေတြ႕ခ်မ္းေၿမ႕သာယာၾကပါေစ)